Ku zamyśleniu z 2022 07 03— Cytaty – myśli – teksty dla dzieci, młodzieży i dorosłych
- Lazurowa Grota – Bruno Ferrero;
- Sentencje (aforyzmy) św. Ignacego Loyoli;
- Wiersze Tatusiu i Letnia Burza – J.D.;
- Kącik łacińskich zwrotów i sentencji „Ad rem”.
LAZUROWA GROTA
Był człowiekiem biednym i prostym. Wieczorem po dniu ciężkiej pracy, wracał do domu zmęczony i w złym humorze. Patrzył z zazdrością na ludzi, jadących samochodami i na siedzących przy stolikach w kawiarniach.
– Ci to mają dobrze – zrzędził, stojąc w tramwaju w okropnym tłoku.
– Nie wiedzą, co to znaczy zamartwiać się…
Mają tylko róże i kwiaty. Gdyby musieli nieść mój krzyż!
Bóg z wielką cierpliwością wysłuchiwał narzekań mężczyzny. Pewnego dnia czekał na niego u drzwi domu.
– Ach to Ty, Boże – powiedział człowiek, gdy Go zobaczył.
– Nie staraj się mnie udobruchać.
Wiesz dobrze, jak ciężki krzyż złożyłeś na moje ramiona. Człowiek był jeszcze bardziej zagniewany niż zazwyczaj. Bóg uśmiechnął się do niego dobrotliwie.
– Chodź ze Mną. Umożliwię ci dokonanie innego wyboru – powiedział.
Człowiek znalazł się nagle w ogromnej lazurowej grocie. Pełno było w niej krzyży: małych, dużych, wysadzanych drogimi kamieniami, gładkich, pokrzywionych.
– To są ludzkie krzyże – powiedział Bóg- Wybierz sobie jaki chcesz.
Człowiek rzucił swój własny krzyż w kąt i zacierając ręce zaczął wybierać. Spróbował wziąć krzyż leciutki, był on jednak długi i niewygodny. Założył sobie na szyję krzyż biskupi, ale był on niewiarygodnie ciężki z powodu odpowiedzialności i poświęcenia. Inny, gładki i pozornie ładny, gdy tylko znalazł się na ramionach mężczyzny, zaczął go kłuć, jakby pełen był gwoździ.
Złapał jakiś błyszczący srebrny krzyż, ale poczuł, że ogarnia go straszne osamotnienie i opuszczenie. Odłożył go więc natychmiast. Próbował wiele razy, ale każdy krzyż stwarzał jakąś niedogodność. Wreszcie w ciemnym kącie znalazł mały krzyż, trochę już zniszczony używaniem. Nie był ani zbyt ciężki ani zbyt niewygodny. Wydawał się zrobiony specjalnie dla niego.
Człowiek wziął go na ramiona z tryumfalną miną.
– Wezmę ten! – zawołał i wyszedł z groty.
Bóg spojrzał na niego z czułością. W tym momencie człowiek zdał sobie sprawę, że wziął właśnie swój stary krzyż ten, który wyrzucił, wchodząc do groty.
Bruno Ferrero
„Jak noc nad ranem, tak życie staje się coraz jaśniejszew miarę, jak przeżywamya przyczyna każdej rzeczy wreszcie się wyjaśnia” (Richter).
http://www.zosia.piasta.pl/opowiadania.html
Sentencje (aforyzmy) św. Ignacego Loyoli
Sentencja na dziś:
„Dobry dusz łowca niejedno winien przemilczeć, jakby o tem nie wiedział;
z czasem gdy zostanie panem serca, pokieruje drugimi jak zechce.”
41. To, co się osiąga ze zbytnim pośpiechem zazwyczaj nie jest trwałe. I nie tylko, jest także przyczyną upadku.
42. Kto mało precyzuje, ten mało wie, a jeszcze mniej uczy innych.
43. Jeśli nie można wszystkim zadośćuczynić, należy raczej wybrać tych, po których możemy się spodziewać większego pożytku w Panu.
44. Jeżeli nieprzyjaciel stawia przed moimi oczami sprawiedliwość, przeciwstawiam mu natychmiast miłosierdzie; jeżeli miłosierdzie, to ja przeciwnie, przypominam sobie sprawiedliwość.
45. Powinniśmy unikać robienia porównań między nami, co jeszcze żyjemy, a błogosławionymi, którzy żyli w dawnych czasach…
46. Miłość winno się zakładać więcej na czynach niż na słowach.
47. Bez wątpliwości oznaką większej cnoty jest zdolność do obcowania z Panem przy różnych zajęciach niż tylko w jakimś jednym.
48. Wszystek miód, jaki można zebrać z kwiatów świata, nie ma w sobie tak wielkiej słodyczy, jak żółć
i ocet Pana naszego Jezusa Chrystusa.
49. Nie będąc nazbyt skorym do mówienia, starałbym się słuchać uważnie i spokojnie, aby potem móc lepiej odpowiedzieć, albo też powstrzymać się od zabierania głosu.
50. W samym Towarzystwie niech nie istnieje ani się nie ujawnia skłonność umysłów do jakichkolwiek stronnictw. Niech raczej objawia się powszechna miłość, która by wszystkie te stronnictwa, choćby były sobie wzajemnie przeciwne, ogarniała w Panu.
https://www.chwila-jezuici.pl/dobre-mysli/608-sentencje-w-ignacego-loyoli
KĄCIK POEZJI
TATUSIU
Nie chcę mieć zabawek, ubrań,
nie chcę nowoczesnych gier.
Nie chcę byś wyjeżdżał często…
ja tu potrzebuję cię!
Pragnę byś był stale przy mnie,
otarł mą poranną łzę.
Tęsknię … i tak bardzo tato,
bardzo potrzebuję cię!
Naucz mnie rozbijać namiot,
zbuduj domek – taki z kart,
coś opowiedz na dobranoc,
abym sen spokojny miał.
I pocałuj na dobranoc,
żebym dobrze, smacznie spał.
Otocz mnie silnym ramieniem –
na nim główkę złożę swą…
przytul mocno, bardzo mocno
żebym czuł, że kochasz mnie.
Swoją miłość mi okażesz
będąc blisko, blisko mnie.
Naucz mnie rozbijać namiot,
zbuduj domek – taki z kart,
coś opowiedz na dobranoc,
abym sen spokojny miał.
I pocałuj na dobranoc,
żebym dobrze, smacznie spał.
J.D.
LETNIA SUSZA
Kłębią się ciemne chmury nad miastem –
spragniona ziemia na deszcz wciąż czeka.
Pożółkłe trawy wstrzymały oddech,
powiędły kwiaty, krzewy i drzewa.
Straciły głos ptaki – dzióbki otwierają,
zmęczone gorącem w liściach się chowają…
Patrzę w ciemne niebo, czekam z utęsknieniem
kiedy znów zapłacze, by napoić ziemię.
Jakże deszcz potrzebny dniami i nocami,
ach cudowne niebo – zlituj się nad nami!
J.D.
Kącik łacińskich zwrotów i sentencji
„Ad rem”
„Ad rem” – do rzeczy
„Amor vincit omnia”- Milość wszystko zwycięża
„Carum est, quod rarum est”- To co rzadkie, jest cenne
„Dies diem docet” – Dzień uczy dzień
„Honesta fama melior pecuniae” – Dobra sława lepsza od pieniędzy
„Finis coronat opus” – Koniec wieńczy dzieło.
„Ignavis semper feriae” – Leniwi zawsze mają wakacje