Ku zamyśleniu z 2021 10 30- cytaty, myśli, teksty dla dzieci,młodzieży i dorosłych:
Uroczystość Wszystkich Świętych, Wiersze, Myśli…

UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

 1 listopada Kościół obchodzi radosną uroczystość Wszystkich Świętych. W tym dniu czcimy tych wszystkich, którzy swoje życie przeżyli w łączności z Chrystusem, idąc Jego drogą i naśladując Go.

Wspominamy bowiem dzisiaj wszystkich tych, którzy żyli przed nami i wypełniając w swoim życiu Bożą wolę, osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie. Kościół wspomina nie tylko oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Widzi w nich swoich orędowników u Boga i przykłady do naśladowania. Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wzywa się
w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do Wszystkich Świętych, która należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła i jako jedyna występuje w księgach liturgicznych (w liturgii Wigilii Paschalnej; ponadto także w obrzędzie poświęcenia kościoła i ołtarza oraz w obrzędzie święceń).

W pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Kościele nie wspominano żadnych świętych. Najwcześniej zaczęto oddawać cześć Matce Bożej. Potem kultem otoczono męczenników, nawiedzając ich groby w dniu narodzin dla nieba, czyli w rocznicę śmierci. W IV wieku na Wschodzie obchodzono jednego dnia wspomnienie wszystkich męczenników. Z czasem zaczęto pamiętać o świątobliwych wyznawcach: papieżach, mnichach i dziewicach. Większego znaczenia uroczystość Wszystkich Świętych nabrała za czasów papieża Bonifacego IV (+ 615), który zamienił pogańską świątynię, Panteon, na kościół Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich Męczenników. Uroczystego poświęcenia świątyni wraz ze złożeniem relikwii męczenników dokonano 13 maja 610 roku. Rocznicę poświęcenia obchodzono co roku z licznym udziałem wiernych, a sam papież brał udział we Mszy św. stacyjnej. Już ok. 800 r. wspomnienie Wszystkich Świętych obchodzone było w Irlandii i Bawarii, ale 1 listopada. Za papieża Grzegorza IV (828-844) cesarz Ludwik rozciągnął święto na całe swoje państwo.
W 935 r. Jan XI rozszerzył je na cały Kościół. W ten sposób lokalne święto Rzymu i niektórych Kościołów stało się świętem Kościoła powszechnego.

1 listopada po południu, po Nieszporach lub niezależnie od nich, na cmentarzu odprawia się procesję żałobną ze stacjami. Od południa dnia Wszystkich Świętych i przez cały Dzień Zaduszny w kościołach i kaplicach publicznych można uzyskać odpust zupełny, ale tylko jeden raz. Warunki zyskania odpustu są następujące:
1) pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy,
2) odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”,
3) dowolna modlitwa w intencjach Ojca św.,
4) Spowiedź i Komunia św.

W dniach 1-8 listopada można także pozyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod wyżej wymienionymi warunkami. W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy.
www.brewiarz.pl                                                                       

 Ku zamyśleniu
Cytaty – myśli – teksty
dla dzieci, młodzieży i dorosłych 

Śpieszmy się
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą
ks. Jan Twardowski

CI   CO  ODESZLI
Ci, co odeszli na zawsze pozostają
w naszych myślach i sercach.
Chociaż już niewidzialni
nadal nas chronią,
z wysoka czuwają nad nami…

niektórzy z nich zbyt krótko
byli tu, na ziemi.
Dziękujmy Ci Panie,
że mogliśmy razem żyć.
JD

NIENARODZONE
Już nie poczuję bicia serca
ani twoich ciepłych, czułych rąk,
nie poznam świata oraz ludzi…
odejdę w nicość – daleko stąd.

Błąkać się będę tam gdzieś pod chmurami,
zawisnę wysoko w konstelacji gwiazd
i tęsknić, tęsknić będę wciąż za wami,
chociaż nie daliście mi żadnych szans.
JD

LOS
Odebrał los, co kiedyś dał,
nadeszła  śmierć, gdy nadszedł czas.
Za horyzontem, daleko hen
oglądam drugi, świetlisty brzeg.

Trudno rozumem pojąć czemu tak…
zawsze za wcześnie pod Bramą Ojca stać.
JD

TATO, OBSERWUJĘ CIĘ
Tato, może nie zdajesz sobie z tego sprawy, ale obserwuję cię. Patrzę uważnie na wszystko co robisz.

Obserwuję w jaki sposób traktujesz ludzi. Jak traktujesz mnie, moją mamę i moją siostrę. To jak żyjesz ma ogromny wpływ na mnie.

Gdy przyjdzie czas wyboru zawodu, by zapewnić byt mojej własnej rodzinie, twoje zasady będą w moich myślach.

Gdy spędzasz czas ze mną, nawet wygłupiając się, dajesz mi poczucie bezpieczeństwa. Zdarzają się chwilę, gdy walczę o uczciwość, nie wiedząc do końca jak postąpić, ale będę miał w pamięci to, jak stawałeś po właściwej stronie, miło pokusy pójścia na łatwiznę.

Wybory których dokonujesz, ja również będę dokonywał. Proszę nie obawiaj się pokazywać mi swoich trudności, swoich pomyłek. Mogę się na nich uczyć.

Tato słuchasz mnie? Obserwuję cię. Obserwuję czy naprawdę wierzysz w to, co mówisz o Bogu. Potrzebuję twojej pomocy byś wskazał mi drogę.

Pokaż mi kiedy życie jest niebezpieczne, a kiedy jest dobre. Więc patrzę na Ciebie Tato każdego dnia. Uczysz mnie jak żyć. Czy sobie z tego zdajesz sprawę czy nie.
Twój syn.
https://www.youtube.com/watch?v=EMhCM_F435s

Kącik dla dzieci
ROZMOWA
W czasie burzy brnie w kałuży mały bóbr.
„Trudna dola, tak iść bez parasola” –
jęknął bóbr.
„Ale z ciebie tchórz” –
mruknął jeż, zmęczony też.

„Na mnie także leje deszcz,
lecz nie marudzę, dobrze wiesz.
Ze mnie bobrze przykład bierz –
fajnie jest, gdy pada deszcz,
świat oddycha…”
JD