Ku zamyśleniu z 2021 12 05— Cytaty – myśli – teksty dla dzieci, młodzieży i dorosłych
Anselm Grün „Przypowieści mądrościowe Ojców Pustyni” – Wiersze o Mikołaju J.D.
Anselm Grün
Przypowieści mądrościowe Ojców Pustyni. /3/
Abba* Pambo pyta Abba Antoniego: „Co mam robić?” Starzec mu odpowiedział: „Nie ufaj własnej sprawiedliwości. Nie troszcz się o to co minęło,
a powściągnij swój język i brzuch”.
Antoni pokazuje tutaj bardzo konkretną drogę na której można osiągnąć udane życie. Z jednej strony, nie powinniśmy bazować na własnej sprawiedliwości. Nie powinniśmy być zarozumiali z powodu naszej pobożności i ascezy. Sami siebie nie możemy przecież usprawiedliwić. Jesteśmy tacy, jacy jesteśmy. Powinniśmy zatem liczyć się z tym, że wiele jest w nas rzeczy, których sobie nie uświadamiamy. Że są w nas ciemne strony, których nie znamy. Nie możemy nieustannie zajmować się z sobą obserwując jak daleko postąpiliśmy na drodze wewnętrznej. Podążajmy naszą drogą nie wynosząc się ponad innych.
Antoni myśli bardzo trzeźwo, konkretnie. Jest wolny od wyniosłości niektórych guru, którym wydaje się, że są już całkowicie zanurzeni w Bogu oraz napełnieni Bożym duchem. Z drugiej zaś strony wskazuje w jaki sposób możemy radzić sobie z naszymi błędami i niepowodzeniami.
Zazwyczaj, gdy zrobimy coś źle, złościmy się na siebie, mamy poczucie winy, zarzucamy sobie, że jesteśmy okropnymi grzesznikami i że nigdy nie postąpimy dalej. Antoni zaś tak bardzo ufa w Boże miłosierdzie, że po prostu nie rozmyśla o tym co było. Nie czyni sobie wyrzutów, pozostawia to Bogu. To bardzo dobry sposób. Także i dla nas na to jak radzić sobie z naszymi grzechami. Po prostu powinniśmy przekazać Bogu. On nam przebacza. A skoro Bóg nam przebacza, to musimy także przebaczyć sami sobie.
Podobnie jak pokazuje Antoni, powinniśmy postąpić z naszymi zranieniami. Znów patrzymy na nie
i przekazujemy je Bogu. Potem powinniśmy pozwolić im się zabliźnić. Nie musimy ich wszystkich rozpracować jak to często czynimy przechodząc od jednej terapii do drugiej. Wystarczy je dostrzec, a potem dać im odejść.
Bóg daruje mi dziś swego ducha, aby umocnić mnie w konkretnej chwili. Nie muszę najpierw rozprawić się z ciężarem mojej przeszłości, ani przeskakiwać zranień całego mojego życia. Mam się im tylko przyjrzeć
i oddać je Bogu.
cdn.
*Abba – termin aramejski występujący w treści Pisma Świętego trzykrotnie, zwykle tłumaczony jako „ojciec”.
MIKOŁAJ Z MIRY
W starożytnej Turcji, z pastorałem w dłoni
spieszy biskup Miry pod osłoną nocy.
Do ubogich zmierza, majątek rozdaje,
potrzebującym woreczki z monetami daje.
Usługuje chorym w czas wielkiej zarazy,
pomaga trzem siostrom żyć uczciwie, bez skazy.
Objawia się rybakom podczas morskiej burzy-
wskazuje im drogę by bezpiecznie wrócili z podróży.
Wsławiony cudami świętym pozostaje.
A teraz… w tę jedną, grudniową noc
prezenty dzieciom rozdaje.
JD
MIKOŁAJ
Zimnem dmuchnął już listopad,
z drzew ostatni listek opadł.
Szaro, buro się zrobiło,
trochę raźniej… kiedy słońce zaświeciło.
No i nadszedł mroźny grudzień –
z nim Mikołaj z prezentami.
Wielką radość dzieciom sprawił,
chociaż… zniknął tak szybko jak się pojawił.
