Ku zamyśleniu z 2024 08 04: Polecamy film…; FASCYNUJĄCE ZAPROSZENIE Msza święta krok po kroku – WOJCIECH JĘDRZEJEWSKI OP; Wiersze: Pamięć i tożsamość, Huśtawka – J.D.; Uśmiechnij się.
„Cyrk Motyli” – Krótkometrażowy film / 20 min./,który polecał śp. ks. Piotr Pawlukiewicz /można znaleźć na You Tube/
Cytaty z Tik-Tok-a
„Kiedyś ktoś spojrzy na Ciebie i powie do innych:
Uważajcie na niego – przetrwał wszystko co miało go zniszczyć”
@damian_21050
*
Przyjdzie dzień, w którym dotrze do ciebie,
że zabraknie ci czasu
na zrobienie wszystkiego o czym marzyłeś.
Obudzisz się i zrozumiesz jak szybko uciekają
dni, miesiące i lata.
Uzmysłowisz sobie, że nie ma już na co czekać. Wszystko co chciałeś w życiu zrobić, zrób teraz.
Jest później niż myślisz.
Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy nie mieli umrzeć, jakby byli nieśmiertelni.
Tracą czas na nic nie warte znajomości
i nudne życie bez polotu.
Znikają w szarej codzienności dnia,
zapominając o swoich marzeniach
Zastanawiają się czy wypada i co ludzie powiedzą. Powtarzają sobie w myślach,
że kiedyś wszystko zmienią.
Przeklęte kiedyś, które najczęściej nie nadchodzi nigdy. Czas ma daleko gdzieś twoje plany.
Nic nie jest w stanie go zatrzymać.
Mija i nie wraca
Przychodzi dzień w którym wstajesz rano
i nie masz pojęcia,
że właśnie wypiłeś ostatnią kawę w swoim życiu.
Nigdy nie wiesz kiedy patrzysz
komuś ostatni raz w oczy.
Jutra może nie być.
W jednej sekundzie cały świat może się zawalić.
W ułamku chwili wszystko może się skończyć.
Przestań czekać
@xroberto123x
FASCYNUJĄCE ZAPROSZENIE: Msza święta krok po kroku – WOJCIECH JĘDRZEJEWSKI OP
Wersję książkową Fascynującego zaproszenia można zamówić na stronie wydawnictwa „Więź”
Zamiast zakończenia
Wszystko, co Bóg czyni z grzesznikiem jako miłosierny Zbawca, zmierza do naszego rozwoju i pełnego bogactwa osobowości. Do każdego z nas kieruje swoje fascynujące zaproszenie, abyśmy podążali za Nim do pełni życia, które w Jego Królestwie Niebieskim nigdy się nie skończy.
Obdarowani łaską Pana jesteśmy równocześnie wezwani do stania się narzędziami Jego przeobrażającego miłosierdzia w świecie. Pragnie On uczynić nas swoimi apostołami.
Gdzie znajdował się początek, źródło zapału Apostołów, ich wytrwałego głoszenia Ewangelii? Czy był to porywający plan, świetna strategia rokująca duszpasterski sukces? Jeśli kiedykolwiek mieli triumfalistyczne marzenia, rozbiły się one w Wielki Piątek o twarde i surowe drzewo krzyża. Wraz z Jezusem zmartwychwstałym zostali podniesieni z tej ruiny, stając się jednak, po tym doświadczeniu, innymi ludźmi. Byli jak biblijny Jakub, kuśtykający z przetrąconym biodrem po walce z Bogiem. Ich zbyt ziemskie nadzieje starły się z „klęską” krzyża, łamiąc pychę i euforyczne myślenie o Królestwie miażdżącym już teraz potęgi tego świata.
Źródło tego strumienia, który zaniósł ich na krańce świata, odkryli w przebitym boku swojego Pana. Tam, gdzie ludzka nieprawość, małoduszność, zaślepienie, głupota wydawały się zwyciężać, silniejsza od nich okazała się miłość Boga. Zdruzgotane grzechem świata serce Boga ożyło miłością do tych samych ludzi, którzy ją odrzucili.
Nie istnieje dla chrześcijan inne ożywcze źródło apostolstwa niż ta prawda: Miłość Boga jest silniejsza od grzechu. Niszczycielskie zło, sprzeciwiające się Słowu Ojca, nawiedza Zmartwychwstały. Chrystus powraca nie po to, aby dowieść, że „odliczony” trzema dniami potrafi się podnieść z „desek” i zadać zwycięski cios. Ten powrót oznacza niezniszczalną wiarę Boga w człowieka, który czyni zło. Świat, który Go odrzucił, zostaje objęty Jego miłością, ponownie przygarnięty, jak niewierna Oblubienica, o której piszą prorocy. Uderzony Bóg, nadstawia drugi policzek, powstając z upadku śmierci. /cdn/
Wojciech Jędrzejewski OP
https://mateusz.pl/mt/wj/fz/50.asp
Kącik poezji
PAMIĘĆ I TOŻSAMOŚĆ
Nie można pogrzebać przeszłości, wyrwać, zamącić, zakłamać!
Bo, co zostawimy pokoleniom przyszłym?
Tylko ruiny i zgliszcza!
Przeszłość, to nasza tożsamość, testament ojców, pradziadów.
Nie dajmy odrzucić przeszłości, dorobku wielu pokoleń!
Niech Anioł Sprawiedliwości czuwa nad Polską, nad nami…
J.D.
DLA DZIECI
HUŚTAWKA
Stoi w ogrodzie ławka- huśtawka.
Huśta się na niej dziadzio i babcia.
Lecz gdy ich nie ma, wchodzą nań zwierzęta: szpak, kos, wiewiórka…
któż je spamięta?
Wiosna czy lato, jesień czy zima
też się huśtają gdy dziadków nie ma!
A wiatr szalony, co w polu hula
z dziwną lekkością na niej się, buja…
I tylko krecik co dołki kopie nie może wskoczyć… jest za wysoko!
Czasami nocą skrzypi huśtawka.
Tęskni… bo śpią już dziadzio i babcia.
J.D.
UŚMIECHNIJ SIĘ
– Kochanie, jak ci smakował obiad, który dziś ugotowałam?
– Dlaczego ty stale dążysz do kłótni?!
*
Dwa szczury jedzą taśmę filmową…
– Dobry film – mówi jeden.
– Tak – odpowiada drugi.
– Ale książka była lepsza!
