RODZINA BOGIEM SILNA
List pasterski Metropolity Lubelskiego na Wielki Post 2022 r.
Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Od wielu dni jesteśmy świadkami tragicznych wydarzeń w Ukrainie. Na oczach świata kochający wolność naród zmaga się z brutalną agresją. Giną żołnierze i cywile, dorośli i dzieci. Bombardowane są domy mieszkalne, nie oszczędza się nawet szkół i szpitali. Miliony ludzi uciekają z obleganych i niszczonych rakietami miast. Niewyobrażalny jest dramat rodzin: ojcowie muszą walczyć w obronie ojczyzny, matki z dziećmi uciekają na zachód. Wiele z nich przekracza polską granicę, a Polska przyjmuje ich z otwartymi rękami.
Czyńmy dobrze wszystkim
Tegoroczne orędzie na Wielki Post papież Franciszek osnuł wokół słów wziętych z Listu św. Pawła Apostoła do Galatów: „W czynieniu dobra nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. A zatem, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim” (Ga 6, 9-10a). Ojciec święty przypomina, że Wielki Post jest czasem stosownym do czynienia dobra. Wzywa nas „do nawrócenia, do zmiany mentalności, tak aby życie miało swoją prawdę i piękno nie tyle w posiadaniu, ile w dawaniu, nie tyle w gromadzeniu, ile w sianiu dobra i dzieleniu się nim”. Zachęca, abyśmy nie ustawali w czynieniu dobra i w modlitwie, nie zniechęcali się trudnościami i nie byli obojętni na cierpienia innych.
To ważna wskazówka w obliczu dramatu wojny u naszych wschodnich sąsiadów, bohatersko walczących z bezwzględnym najeźdźcą. To wielki egzamin dla naszej otwartości i solidarności z mieszkańcami Ukrainy, którzy lękają się o życie i bezpieczeństwo własne i swoich rodzin. Wiele rodzin archidiecezji lubelskiej przyjęło w tych dniach pod swój dach ukraińskie matki z dziećmi i osoby samotne. Już teraz bardzo serdecznie chcę za to podziękować. Dziękuję pracownikom Caritas Archidiecezji Lubelskiej, wolontariuszom i darczyńcom, że tak szybko została uruchomiona wielka akcja wysyłania transportów z pomocą Ukrainie i liczne inicjatywy związane z przyjmowaniem uchodźców w Lublinie i na terenie archidiecezji.
Wdzięczni jesteśmy władzom państwowym i lokalnym, które wzięły na siebie wielki ciężar organizowania pomocy uciekającym w wymiarze miasta, województwa i całego kraju. Świat widzi, że Polacy z otwartym sercem przyjmują przybyszów z Ukrainy i organizują dla nich potrzebną pomoc. Papież Franciszek podczas środowej audiencji serdecznie nam podziękował za przyjęcie uciekinierów zza wschodniej granicy: „Wy, jako pierwsi, wsparliście Ukrainę, otwierając swoje granice, swoje serca i drzwi swoich domów dla Ukraińców uciekających przed wojną. Hojnie ofiarujecie im wszystko, czego potrzebują, by mogli żyć godnie, pomimo dramatu obecnej chwili. Jestem Wam głęboko wdzięczny i z serca Wam błogosławię!”
Drodzy Bracia i Siostry!
Ewangelia drugiej niedzieli Wielkiego Postu prowadzi nas na biblijną Górę Tabor. Opis Przemienienia znajduje się w Ewangeliach pomiędzy dwoma zapowiedziami Męki. Męka i śmierć Chrystusa stanowiły dla Jego uczniów ciężką próbę wiary. Aby ją przebyć zwycięsko i nie ulec zgorszeniu krzyża, Apostołowie potrzebowali znaku. Chrystus ukazał im blask chwały swego bóstwa i zapowiedź chwały zmartwychwstania. Wydarzenie z Góry Przemienienia objawia nam pełną prawdę o Chrystusie, którą streszcza najważniejsze zdanie dzisiejszej Ewangelii, jedno z najważniejszych zdań całego Nowego Testamentu: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie.”
Świadectwo Ojca o swoim Synu, wypowiedziane na Górze Tabor niemal dwa tysiące lat temu, dociera także do współczesnego człowieka. Głosi je niestrudzenie Kościół pod przewodem papieża Franciszka, następcy Świętego Piotra Apostoła, który był świadkiem Przemienienia Chrystusa. Dokładnie dzisiaj mija dziewięć lat od wyboru papieża Franciszka na Stolicę Piotrową. Jednym z priorytetów jego pontyfikatu jest troska o rodzinę.
Rodzina drogą Kościoła
Podczas homilii kanonizacyjnej papież Franciszek nazwał Jana Pawła II papieżem rodziny. Przypomniał, że Święty tak właśnie chciał być zapamiętany. W adhortacji apostolskiej Familiaris consortio Papież Polak napisał, że rodzina chrześcijańska powołana jest do budowania królestwa Bożego poprzez udział w życiu i posłannictwie Kościoła. A w Liście do rodzin podkreślił, że „pośród wielu dróg Kościoła rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek”.
Rodzina będąca Kościołem domowym czerpie siłę do codziennego świadectwa wiary z uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii. Dla pokoju w rodzinie ogromne znaczenie ma wzajemne przebaczanie sobie win i urazów. Postawa miłości wyrozumiałej i przebaczającej umacnia się w spotkaniach z Bogiem bogatym w miłosierdzie w sakramencie pokuty. Nieodłączną częścią życia chrześcijańskiej rodziny jest modlitwa, zwłaszcza ta wspólna, jednocząca rodziców, dzieci i innych członków rodziny przed obliczem Ojca, który jest w niebie.
Papież Benedykt XVI powiedział, że wspieranie nierozerwalnego małżeństwa między mężczyzną i kobietą „jest jedną z najistotniejszych posług, jakie można wyświadczyć dzisiaj dobru wspólnemu oraz prawdziwemu rozwojowi ludzi i społeczeństw, jak również najlepszą rękojmią zapewnienia godności, równości i prawdziwej wolności osoby ludzkiej”.
Zaś papież Franciszek w swojej adhortacji o miłości w rodzinie, Amoris laetitia, z troską zauważa, że współczesna kultura wywiera na młodych ludzi presję, by nie zakładali rodziny. W wielu krajach ludzie młodzi często odkładają ślub z powodów ekonomicznych, problemów z pracą, bądź ze studiami. Czasem jest to wpływ ideologii, które pomniejszają znaczenie małżeństwa i rodziny albo doświadczenie niepowodzenia innych małżeństw, które się rozpadły. Inne wyzwanie – pisze dalej papież Franciszek – „wyłania się z różnych form ideologii, ogólnie zwanej gender, która zaprzecza faktom różnicy i naturalnego uzupełniania się mężczyzny i kobiety”.
Prawdą jest, że rodzina znajduje się dziś w kryzysie. Ale to stwierdzenie nie powinno nam przesłaniać faktu, że także i w naszych czasach żyje wiele wspaniałych małżeństw, wiele rodzin oddanych Bogu, kochających się wzajemnie, otwartych na potrzeby innych ludzi.
Trzeba nam dziś podziękować Bogu za tyle przykładnych rodzin w naszej Ojczyźnie i w naszej archidiecezji. To one są szkołami wiary i miłości. To w nich wyrastają powołania kapłańskie i zakonne, to z nich wychodzą ludzie przedsiębiorczy, uczciwi, zdolni, pozwalający z nadzieją spoglądać w przyszłość naszej małej i wielkiej Ojczyzny. Niektóre z tych rodzin łączą się w Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich, inne pogłębiają więź z Bogiem i między sobą w ramach Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie, Drogi Neokatechumenalnej, czy innych wspólnot. Dają na co dzień świadectwo wierności chrześcijańskim wartościom, z których wyrastają i które przekazują dalej. Włączają się aktywnie w misję ewangelizacyjną Kościoła.
Światowe Spotkanie Rodzin
Zakończeniem trwającego w Kościele Roku Rodziny będzie dziesiąte Światowe Spotkanie Rodzin w Rzymie. Odbędzie się ono w dniach 22-26 czerwca 2022 roku pod hasłem: Miłość rodzinna: powołanie i droga do świętości. Spotkanie będzie mieć nową formułę. Papież pragnie, aby odbywało się ono zarówno w Rzymie, jak i w Kościołach lokalnych. Chodzi o to, aby zaangażować wszystkie rodziny, które zechcą się poczuć aktywną częścią wspólnoty Kościoła. Głównym miejscem spotkania będzie Rzym, gdzie zgromadzą się przedstawiciele rodzin całego świata. Będą oni uczestniczyć w wydarzeniach i spotkaniach, takich jak Festiwal Rodzin, Kongres Duszpasterski i uroczysta Eucharystia, które będą transmitowane na cały świat. Wszystkie Kościoły lokalne są zaproszone, aby w duchu łączności z wydarzeniami w Rzymie podejmować lokalne inicjatywy podkreślające wielkie i niezastąpione znaczenie rodziny.
Archidiecezja Lubelska przyjmuje z wdzięcznością zaproszenie Ojca świętego i pragnie odpowiedzieć na jego zachętę poprzez rozmaite inicjatywy prorodzinne organizowane przez duszpasterstwo rodzin. Będą nimi między innymi: Tydzień modlitw o ochronę życia, Dzień Świętości życia, pielgrzymka rodzin do Sanktuarium św. Józefa w Lublinie oraz peregrynacja obrazu Świętej Rodziny w rodzinach Domowego Kościoła. Uwieńczeniem będą celebrowane w Archikatedrze Lubelskiej obchody zakończenia Roku Rodziny w dniach 22-26 czerwca, w duchowej łączności z wydarzeniami w Rzymie.
Trwałą pamiątką Roku Rodziny i Światowego Spotkania Rodzin będzie ustanowienie Sanktuarium Świętej Rodziny w Lublinie, w kościele pod jej wezwaniem na Czubach. Uroczystość będzie miała miejsce 9 czerwca, w 35. rocznicę wizyty Świętego Jana Pawła II w Lublinie i jednocześnie w 5. rocznicę konsekracji kościoła. Wśród wielu związanych z uroczystością wydarzeń organizowanych przez parafię znajdą się między innymi: rekolekcje o Świętej Rodzinie, wykłady akademickie na temat małżeństwa i rodziny, organizacja Marszu dla Życia i Rodziny, papieskie dni rodziny oraz koncert dziękczynny w wykonaniu Zespołu „Mazowsze”. Kieruję do duszpasterzy i rodzin prośbę o włączenie się w powyższe inicjatywy i podejmowanie własnych.
Problematyka rodzinna – obok młodzieżowej – była tematem drugiej Sesji III Synodu Archidiecezji Lubelskiej w dniu 26 lutego br. Materiały napływające od parafialnych i dekanalnych zespołów synodalnych zostały opracowane przez komisję do spraw rodziny i przedstawione do dyskusji na sesji synodalnej. Szczegółowa diagnoza ukazała blaski i cienie sytuacji rodzin oraz stanu duszpasterstwa rodzinnego. Padło też wiele konkretnych propozycji. Ufamy, że Synod przyniesie owoce w postaci wzmocnienia rodziny jako Kościoła domowego oraz zwiększy zaangażowanie małżeństw i rodzin w duszpasterstwie rodzin, w życiu parafii i archidiecezji.
Siostry i Bracia!
Odpowiadając na apel Papieża, nie ustawajmy w czynieniu dobra i trwajmy na modlitwie. Polecajmy Panu Bogu nasze rodziny, aby konsekwentnie realizowały swoje powołanie do świętości. Błagajmy Boga o pokój i ratunek dla bratniej Ukrainy. Bądźmy solidarni, ufając, że „Pan da siłę swojemu ludowi, Pan da swojemu ludowi błogosławieństwo pokoju”.
Wszystkim z serca błogosławię
Wasz biskup Stanisław
